“Mijn gevoel is dat de Nederlandse vrouwen zich over mijn zaak hebben gebogen”. Zo zegt een vader, laten we hem gemakshalve Steven noemen, over zijn tevergeefse pogingen tot aan de Hoge Raad toe om een omgangsregeling met zijn dochter af te dwingen.1
Ferme uitspraak van Steven. Zo ook de reactie hierop van de mannelijke voorzitter van (nota bene!) de Vereniging van Familierecht Advocaten Scheidingsmediators (vFAS). Hij vindt het gevoel van Steven onterecht: “Ik denk dat het geslacht niets uitmaakt”.
Hoe zat het ook al weer met gevoelens? De vier b’s: boos blij bedroefd bang en alle nuances ertussen? Wat zou er achter de gedachte van Steven schuilen? Wat raakt hem diep van binnen? Misschien het zich “in de steek gelaten” of zich door al die vrouwelijke rechters inclusief ex “vernederd” voelen. Is hij “onmachtig”, is er sprake van “de pest in hebben”? Is hij “rancuneus” en wellicht “beschaamd”?
Een onterecht gevoel, wat is dat eigenlijk? Is dat net zoiets als een onterechte penalty of een onjuist gegeven rode kaart? Of als een exorbitante bonus in het bedrijfsleven? En zelfs daarover kunnen heel wat nabeschouwingen en gesprekken aan worden gewijd.
Nu zijn wij toevallig vrouw. En ouder. Dat raakt ook bij ons een heel palet aan gevoelens. Net zoals dat gaat bij het lezen van literatuur, het kijken naar kunst of het maken van muziek. Heen en weer slingerend tussen trots op het moederschap en onzekerheid over de begeleiding van onze steeds groter wordende kinderen. Bij tijd en wijlen moeite hebbend met onze eigen rol, ook zelf als kind.
Zaken zijn gelopen zoals ze gelopen zijn. Daar hebben wij ons wel eens boos, verdrietig en onmachtig over gevoeld. Acceptatie en soms zelfs dankbaarheid overheersen nu. Het aangaan en aanvaarden van die uiteenlopende gevoelens heeft ons veel gebracht. Compassie voor de eigen gevoelens en voor die van anderen. Inzicht in de wereld achter die gevoelens, van persoonlijke overtuigingen tot aan eigen drijfveren en spiritualiteit toe.
Het blijft een lastig gebied hoor, die gevoelens ook werkelijk te voelen. Welk inzicht zou het Steven opleveren met al die vrouwelijke rechters? En wat als het nu allemaal mannen waren geweest? We stellen het ons voor: een nieuw televisieprogramma lijkend op Studio voetbal op de zondagavond gepresenteerd door dé Jack van Gelder uit de mediationwereld. En als tafelheren schuiven de mediation leermeesters Stone, Patton en Heen aan, om ouders en kinderen te ondersteunen in het praten over “what matters most”.’ Welkom dames én heren bij: don’t deny feelings, sort them out!
Carolijn Winnubst & Mariske Vreugdenhil
